Weekverslag week 40
Deze week ging de fractie naar Zoetermeer, waren er gasten in de fractievergadering in verband met dakopbouwen en bestemmingsplannen en was er een beeldvormende raad over het Collegeprogramma, de regeling tegemoetkoming Chronisch Zieken en Gehandicapten en over het Bestemmingsplan Emerald naar aanleiding van de Uitspraak van de Raad van State.
Op maandag 29 september mochten wij bewoners van de Tijdemanhove in Delfgauw welkom heten in de fractie. In de vorige raadsperiode speelde het bestemmingsplan waarin zij in eerste instantie wel, maar uiteindelijk, na het aannemen door de gemeenteraad van een amendement op het bestemmingsplan, niet meer een dakopbouw op de tweede laag van hun woningen mochten plaatsen. Inmiddels is hierover een uitspraak van de Raad van State geweest dat deze aanpassing van het bestemmingsplan op onjuiste overwegingen heeft plaatsgevonden. De wethouder heeft het bestemmingsplan nu weer aangepast met de dakopbouwen er in. Nu ligt het wederom voor aan de gemeenteraad, met daarbij de uitspraak van de Raad van State dat de argumenten die eerder gebruikt zijn (sociale cohesie, onduidelijkheid over of de omwonenden van de huizen waar een dakopbouw op komt schade lijden en zo ja, of zij hiervoor gecompenseerd zullen worden) niet geldig zijn. De wethouder stelt voor om nu de dakopbouwen, net als in het originele bestemmingsplan, wel toe te staan. Een aantal bewoners van de Tijdemanhove is langsgeweest bij de fractie om uit te leggen wat hun plannen precies zijn en de fractie bij te praten. Wij hebben eerlijk moeten zeggen erg het gevoel te hebben in een aflevering van ‘De rijdende rechter ‘ te zitten: er zal een oordeel geveld moeten worden, maar niet iedereen zal er blij mee zijn. In de beeldvormende raad van donderdag 2 oktober spraken zowel de bewoners van de Tijdemanhove als van de Witmolen/Pauwmolen in, elk met op zich goede argumenten voor of tegen de dakopbouwen. Het is nu aan de raad om deze argumenten te wegen, net als twee jaar geleden, maar wel met het verschil dat er nu een uitspraak van de Raad van State ligt die wat ons betreft wel duidelijkheid geeft over waar de afweging wel of niet over kan gaan.
Op woensdag 1 oktober gingen we naar de gezellige fractiekamer van PvdA Zoetermeer, alwaar we zeer hartelijk werden ontvangen met koffie, thee en heel veel koekjes en lekkers. Samen met PvdA Lansingerland waren we te gast in Zoetermeer om te spreken over wat ons als fracties in buurgemeenten bindt en op welke onderwerpen we de komende tijd samen kunnen optrekken. Erg fijn om te merken dat we goede buren hebben en dit krijgt ook zeker een vervolg.
Donderdag was de beeldvormende vergadering. Veel vragen over de regeling ondersteuning chronisch zieken en gehandicapten, ook aan de vertegenwoordigers van de WMO-raad en de Adviesraad Werk en Inkomen. Beiden hadden een advies uitgebracht. Het College legt de gemeenteraad keuzes voor hoe de gemeente de Rijksvergoeding hiervoor aan de gemeente (van €368.000 in 2014 oplopend tot €457.000 in 2017)zal gaan besteden. Het College stelt voor om chronisch zieken en gehandicapten voortaan te ondersteunen in de meerkosten door middel van bijzondere bijstand. De WMO-raad geeft in haar advies aan blijvend voorstander te zijn van deze keuze. Zij vinden dat door middel van de bijzonder bijstand heel precies de doelgroep bereikt kan worden. Dit in tegenstelling tot de oude Rijksregeling waarbij ook chronisch zieken die niet tot de doelgroep behoorden wel een tegemoetkoming ontvingen. Het College schat in dat deze bijzondere bijstand zo’n 40.000 euro zal kosten. Dan blijft er geld over (want totaalbedrag is 368.000 euro) en het College is voornemens dat het niet bestede geld beschikbaar blijft in het sociale domein. De WMO-raad ziet dan bijvoorbeeld graag extra maatregelen gefinancierd voor respijtzorg voor mantelzorgers. Daar tegenover staat het advies van de adviesraad voor Werk en Inkomen. Zij adviseren het bedrag aan te wenden voor een korting te bieden op de aanvullende dekking van de collectieve zorgverzekering bij Azivo voor de minima. Dit geeft weinig uitvoeringskosten, zeker minder dan de aanvullende bijstand waarbij elke aanvraag door de gemeente beoordeeld zal moeten worden. Door de aanvullende verzekering worden veel kosten vergoed die een chronisch zieke anders zelf zou moeten betalen: door deze verzekering met korting aan te bieden kan er bespaard worden. Er liggen dus twee keuzes voor met beide voor- en nadelen. Ook hier is het aan de gemeenteraad om in de oordeelsvorming de afweging te maken.
Over het Collegeprogramma (PDF), het uitvoeringsprogramma van het Hoofdlijnenakkoord hebben wij de volgende vragen gesteld:- In Contact! Samen Doen, is geformuleerd als de kernopgave/ rode draad van het Collegeprogramma. Bij de formulering van Ambitie 1, worden de risico’s hiervan beschreven. Om deze risico’s te beperken mogelijke strakke rollen voor de gemeente in relatie met de inwoners/ maatschappelijke organisaties/ bedrijven beschreven. En verder wordt verwezen naar de kernopgave in een aantal speerpunten, waarbij deze inhoudelijke lijn wordt voortgezet. Opvallend is dat de rol ‘loslaten’ nog niet wordt opgepakt in het Collegeprogramma. Waarom is hiervoor gekozen? Gaat het belangrijke uitgangspunt van dereguleren in de rolbeschrijving van ‘loslaten’ wel extra aandacht krijgen van het college? Hoe worden de rollen toebedeeld? Geeft de gemeente ook haar partners zeggenschap in de rol die de gemeente aanneemt? Heeft de gemeente ook gekeken naar de huidige taken die worden uitgevoerd door de gemeente en hoe andere partners die wellicht over kunnen nemen? Zijn er al initiatieven in de samenleving, waar de gemeente voornemens is bij aan te sluiten? Dus de uitwerking van de ambitie overheidsparticipatie. Hoe gaan we de samenleving betrekken bij de geformuleerde uitgangspunten?
Hoofdstuk 2. Contact met omgeving en gemeenteraad. – Waarom is er niet voor gekozen om deze procesafspraken met de raad samen op te stellen? Nu moeten we amenderen om onze eigen werkwijze aan te passen. De PvdA heeft veel moeite met deze afspraken. Met name dat de actieve informatieplicht van het college opgeheven lijkt te worden komt ons zeer vreemd voor.
Financien- Hoe kan het dat er geen extra geld nodig is voor deze nieuwe ambities?
Wonen -Waarom is er, naast alle informatie die al beschikbaar is en alle onderzoeken die al gedaan zijn, nog meer onderzoek nodig naar de verbetering van huisvestingskansen van lokale doelgroepen in de nieuwe (regionaal af te stemmen) huisvestingsverordening?
Welke concrete acties worden ondernomen om de lokale woningmarkt vlot te trekken en te zorgen dat het probleem van de mismatch op onze woningmarkt niet nog groter wordt? Wat doet u met de conclusies uit eerder onderzoek dat onze woningmarkt bijvoorbeeld niet toegerust is op de woningbehoeften van onze inwoners van 75 jaar en ouder (een groep die gauw groter zal worden) en er snel maatregelen nodig zijn?
Waarom duurt het nog bijna een jaar voordat er een geactualiseerd beleidskader Wonen komt, terwijl alle informatie nu al beschikbaar is en de gemeenteraad al meerdere malen heeft aangedrongen op dit geactualiseerde kader? Is het al eerder geconstateerde tekort aan ambtelijke ondersteuning op dit onderwerp debet aan de vertraging?
Waarom worden er pas in het vierde kwartaal 2015 prestatieafspraken met de woningbouwcorporaties gemaakt en afspraken met de ontwikkelaars? Kan dit niet vervroegd worden?
Wat gaat er nog meer gebeuren om de huisvestingskansen van lokale doelgroepen te verbeteren behalve via de huisvestingsverordening?
Economie -Mensen aan het werk krijgen:
Hoe groot is de groep inwoners met een afstand tot de arbeidsmarkt en hoeveel van deze mensen verwacht u aan werk te kunnen helpen met de “gemeentelijke faciliteiten”. Waaruit bestaan deze gemeentelijke faciliteiten, welke instrumenten verwacht u te gaan toepassen?
Is het budget van de gemeentelijke inzet om mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt aan te nemen verhoogd nu het mensen aan het werk helpen tot speerpunt is benoemd? Is er sprake van extra inzet ten op zichte van voorgaande jaren?
Verwacht u elders op de uitgaven te besparen als dit speerpunt succesvol wordt? Zo ja, hoeveel? Zo nee, waarom niet?
In hoeverre is het te leveren resultaat een product van de gemeente zelf enerzijds en van de regionale samenwerking anderzijds? Welke inzet pleegt onze gemeente specifiek voor ónze inwoners?
Hoe vaak heeft u de afgelopen periode taart langsgebracht bij lokale bedrijven die leerwerkplekken bieden? Levert dit de lokale bakkerijen inmiddels ook al extra werk op?
Worden de resultaten van de evaluatie van het ondernemersfonds nog meegenomen alvorens in te zetten op een verhoogde organisatiegraad op gebiedsniveau gefaciliteerd door dat ondernemersfonds? Hoe weet u zonder deze evaluatie dat het ondernemersfonds hiervoor (nog steeds) het beste instrument is? Heeft u andere opties dan een ondernemersfonds overwogen?