Wonen voor iedereen

De landelijke en vooral ook de lokale PvdA heeft zich de afgelopen jaren sterk gemaakt voor het realiseren van goede woningen voor mensen in hun eigen woonomgeving. En helaas bleek het niet eenvoudig om die goede plannen te realiseren. Zeker lokaal is het kennelijk moeilijk om datgene te bouwen wat voor onze inwoners aantrekkelijk is. Dat is waar de PvdA zich sterk voor heeft gemaakt.

Daar bestaat een aantal oorzaken voor.

Allereerst heeft deze gemeente tot voor enkele jaren te maken gehad met een kennelijke mismatch. Pijnacker-Nootdorp bouwde in de VINEX-opgave wat ze door het Rijk verplicht was, met goede winsten en blije nieuwe inwoners. Een aantal jaren terug stokte die samenhang. De Rijksplicht om te bouwen bleef, alleen de vraag stortte in. Dat is marktconform geen goede ontwikkelsituatie. Want: veel ontwikkelaars bezitten grond en zo niet dan heeft ook de gemeente boekwaarden ingeboekt. Dat kan voor ontwikkelaars en gemeenten pijn doen. Zie hier het probleem van buurgemeente Lansingerland, die daarenboven ook al voor grondrijp en infrastructuur hadden gezorgd (kabels, leidingen maar vooral riolering. Die moeten worden afgeschreven). Bouwden we wel nog de goede woningen voor Pijnacker-Nootdorp? En konden de bouwende partijen dat nog wel?

Ten tweede kunnen de oorspronkelijke bouwers voor het nut van het algemeen, de woningbouwverenigingen, om verschillende redenen ook niet voldoen aan waartoe ze op aarde zijn. En dat is: bouwen voor mensen die dat niet zelf kunnen en die wel een woning nodig hebben. Huur én koop. Ze hebben moeite genoeg om woningen die ze wel al in bezit hebben te beheren. Ook zij hebben last van de markt maar vooral van het niet meer vrijkomen van geld [1] . Coöperaties in deze regio bouwen niet meer.  Emmastraat?? Vestia??

Als ontwikkelaars niet meer zeggen te kunnen, coöperaties het geld niet meer hebben EN men toch vindt in deze gemeente dat er gebouwd moet worden voor de eigen vraag, dan is dus creativiteit gewenst.

Jarenlang was, na talloze goede voorbeelden, overheidsbemoeienis in het realiseren en exploiteren van woningen ongewenst. De markt, met de toen nog niet gemankeerde coöperaties, kon dat zelf wel aan. En de gemeente moest zich slechts bezig houden met grondprijzen. Die tijden zijn voorbij.

Niemand ontwikkelt meer wat, marges van vroeger staan onder druk en juist dan moet de lokale overheid een rol spelen. Zelf ontwikkelen. En dat mag van mij een woonbedrijf heten. Zelf over je eigen grondrendement gaan, zelf bouwen waarvan jij als gemeente weet dat je inwoners daar op zitten te wachten, zelf exploiteren en zo snel als mogelijk uitponden. Verkopen aan je mensen als zij er klaar voor zijn. Dus maken, verkopen of verhuren, je tijd nemen (niemand leent voor minder dan een gemeente) en als het weer loopt in de economie, zo snel mogelijk afstand doen. Een gemeente kan dat. Een gemeente loopt daarbij geen risico. Een gemeente toont lef voor haar eigen inwoners. En een gemeente verkoopt (uitponden heet dat) als het kan.

Is dat een gemeentetaak?

Liberalen vinden nog steeds van niet. Liberalen geven je ook geen verklaring voor de crisis. Vroeger werkte dat wel. Vroeger hielp de gemeente je. Totdat de markt het zo nodig moest overnemen. Je hoeft niet heel links te zijn om te zien dat de markt dat niet meer kan. En laten we hopen dat dat tijdelijk is.

Maar kan de gemeente dat dan wel? Deze gemeente wel. Deze gemeente beheert sporthallen, gemeenschapsgebouwen en grond. Deze gemeente heeft goede beheerders, met heel veel bezit en weet ook wanneer dingen verkocht kunnen worden. En zeg eens eerlijk: een gemeente hoeft geen marge te scoren. Die hoeft alleen maar er te zijn voor haar inwoners. Vooral als ze haar inwoners moet helpen.

En daartoe is de PvdA op aarde. Juist in Pijnacker-Nootdorp.