Het is voorbij…en gaat ook door!

Het geeft een vreemd gevoel dat ik op 26 maart jl. afscheid heb genomen van de gemeenteraad.

Aan de ene kant levert dat meer vrije tijd op, aan de andere kant wordt die tijd al weer razendsnel ingevuld met nieuwe activiteiten.

Ik wilde niet door als raadslid, omdat ik het steeds moeilijk heb gevonden me niet te mogen bemoeien met de uitvoering van het beleid van onze gemeente, vooral op het terrein van zorg, welzijn en cultuur. Daar ligt mijn hart en daar heb ik verstand van.

Dus toen ik hoorde dat er een vacature vrij kwam van voorzitter van de Wmo-raad heb ik daar op gewacht. Het duurde even voor dat de procedure werd gestart en gelukkig kwam vlak voor het verstrijken van deze raadsperiode na een sollicitatieprocedure mijn benoeming rond.

Dit is een a-politieke functie! Daarom hecht ik er aan dat de Wmo-raad straks met alle 11 fracties in de raad goede banden onderhoudt. Natuurlijk baal ik er van dat de PvdA-fractie een zetel heeft moeten prijsgeven. Mijn zetel.

Ik ga mijn nieuwe functie vervullen vanuit het besef dat onze gemeente een zorgplicht heeft voor mensen die aangewezen zijn op zorg, welzijn of financiële ondersteuning. Dat zal ook onze gemeente moeten waarmaken met minder geld. Die zorgplicht komt wat mij betreft niet voort uit wetten en regels, maar omdat ik wil leven in een zorgzame samenleving, waarin niemand tussen de wal en het schip mag vallen. Van kleins af aan heb ik in een omgeving geleefd waarin het ging om directe zorg aan mensen.

Op diverse terreinen, o.a. jeugdzorg en psychiatrie, ben ik nu nauw betrokken bij diverse transities. Ik zie om me heen kansrijke nieuwe initiatieven ontstaan. Creatieve en op kwetsbare mensen betrokken geesten bedenken oplossingen voor problemen. Dat is prachtig en hoopvol. Ik ga ze nauwlettender volgen.

Mijn werk in de gemeenteraad is gestopt en op een ander niveau in directe relatie tot onze gemeente en haar inwoners gaat het gewoon door! Mooi toch?

Jan