Nog een paar weken…

Over 4 weken zijn de verkiezingen achter de rug. Dan zit mijn raadsklus er op. Ik wilde na een periode niet door als raadslid. Veel mensen hebben me gevraagd waarom. Ze vinden het jammer dat ik niet doorga. Ik zal het kort uitleggen. Is het omdat ik ooit bedreigd ben geweest? Nee, natuurlijk niet! Dat is nooit gebeurd. Ik stop omdat ik vind dat de gemeenteraad zich te weinig kan bezighouden met de inhoud van het beleid. De gemeenteraad is er voor de kaders en de controle, het College voert de raadsbesluiten uit binnen de daarvoor vastgestelde kaders. Het is vaak gebeurd dat als ik, en niet alleen ik, ook andere raadsleden die inhoudelijk zijn georiënteerd liepen daar tegen op, vragen stelde over uitvoering, diverse wethouders als volgt reageerden: daar gaat u als raadslid niet over, dat is de bevoegdheid van het College! Ik zou willen dat het mogelijk is om op basis van een goed inhoudelijk verhaal besluitvorming te kunnen beïnvloeden, zonder het daarbij behorende gelobby om aan een meerderheid te komen. Daarnaast kan ik slecht tegen enkele kenmerken van de raadsdebatten zoals ik die heb meegemaakt. Het elkaar vliegen afvangen, het niet naar elkaars argumenten luisteren, het getwitter tijdens raadsvergaderingen, het verspreiden van sensatieverhalen in de (lokale) pers, het populistische gebral van sommige collega’s. Ten slotte worden diverse voor onze inwoners belangrijke beleidsgebieden geregeld in gemeenschappelijke regelingen met andere gemeenten waardoor democratische controle steeds ingewikkelder wordt. Er was laatst een wethouder die zei het prima te vinden dat de raad over een onderwerp wensen en bedenkingen meldde maar dat het voor hem nog maar de vraag was of hij er iets mee zou doen. Ik was voorzitter van die vergadering en dacht: zei hij dat nou echt? Ja, hij zei het echt en niemand sprak hem daar op aan.

Waar ik terugkijkend naar de afgelopen jaren in de raad tevreden over ben? Allereerst over de wijze waarop de vertrouwenscommissie die de keuze van onze nieuwe burgemeester voorbereidde heeft samengewerkt. Ik mocht daar namens onze fractie deel van uitmaken. Prachtig hoe we daar naar elkaars argumenten en twijfels hebben geluisterd en hoe we tot een unanieme voordracht zijn gekomen van onze nieuwe burgemeester Francisca Ravensteijn. En natuurlijk ben ik tevreden over het opheffen van het fietsverbod op het Raadhuisplein (waar ik me namens de fractie nogal druk over heb gemaakt), over de doorontwikkeling van het wijkgericht werken (een belangrijk speerpunt van de PvdA), over het toegenomen urgentiebesef dat onze gemeente klaar moet zijn om nieuwe taken op zich te nemen vanwege de drie decentralisaties. Ik denk aan de werkbezoeken aan het Centrum voort Jeugd&Gezin en de avondjes jeugdzorg, aan de collectieve ziektekostenverzekering voor minima en ook aan het gegeven dat onze gemeente er financieel niet heel beroerd voor staat. Dit laatste was echt een gezamenlijke inspanning van de coalitiepartijen waar wij tot aan de zomer van 2013 deel van uitmaakten. Inderdaad, de sloop van het oude stationsgebouw hebben we niet tegen kunnen houden. Dat vind ik iedere keer als ik daar langs kom, en dat is zeer regelmatig, nog steeds erg jammer.

Ik weet nog niet wat ik ga doen na de raadsperiode. Op dit moment verken ik een paar mogelijkheden. Ik blijf waar mogelijk en gewenst graag betrokken bij alles dat zich in onze gemeente afspeelt op de terreinen zorg, welzijn, cultuur, sport. De nieuwe fractie kan op mijn steun en inbreng blijven rekenen. Ik dank ten slotte Amarins, Marieke, Joost en Saskia voor de meestal prettige en constructieve samenwerking in de fractie in de afgelopen periode. En zeker ook diverse andere raadsleden met wie het prettig samenwerken was. Wie de schoen past trekke hem aan.

We blijven met elkaar verbonden!