Weer een juf van de BSO die afscheid neemt

We hadden weer eens mail van de BSO (buitenschoolse opvang). De laatste tijd gaat het dan vaak om een pedagogisch medewerker die vertrekt. En inderdaad. Wéér een juf die de BSO zal gaan verlaten. Wéér een juf waar mijn dochter aan gehecht is. Een juf die weet dat het onbeperkt fruit eten voor onze dochter geen goed idee is (want met een buik vol banaan kun je niet meer warm eten). Een juf die weet waar onze dochter blij van wordt en die haar kan troosten als ze verdrietig is.
De juf gaat weg omdat haar contract niet verlengd kan worden. Net zoals de juf die twee maand geleden weg ging. En de juf die drie maand geleden wegging. En de juf die een half jaar geleden weg moest. En net zo goed komen er straks weer nieuwe juffen en meesters bij. Meer en meer invalkrachten met nul-uren contracten. Veel wisselende gezichten in de leiding van de groep.  Zoveel nieuwe gezichten dat wij niet meer de namen kunnen onthouden en onze dochter ook niet. Niemand krijgt meer een vast contract. Medewerkers kunnen zo geen vastigheid op bouwen en de kinderen hebben ook geen houvast. De kinderopvang is een commercieel bedrijf. De organisatie geeft als reden de teruglopende aantallen kinderen aan. Het financiële plaatje telt, maar er wordt niet bijgehouden wat het grote verloop onder het personeel met de kinderen doet. Hoe kan het zo zijn dat iedereen zich vreselijk druk maakt over de kwaliteit van de scholen, maar dat de kwaliteit in de uren vlak voor en vlak na school er niet toe doet? Waarom is de opvang van kinderen hier synoniem aan kinderoppas? De juffen en meesters op de BSO heten niet voor niks officieel ‘pedagogisch medewerker’. Hoog tijd dat ze dan ook de waardering en vastigheid krijgen die zij en onze kinderen verdienen.